Üşüyen ruhumun güneşi oldun
Kıştaydım bahçeme baharı koydun
Ömrümün dalına usulca kondun
Yaşlı gözlerimi güldürdün YAVRUM
Yıllarca hayalinle avunup durdum
Her rüyayı senin gelmene yordum
Duanı dilime kalbime vurdum
Hasret ateşimi söndürdün YAVRUM
Mavi gözlerini açtığın anda
Evlad sevgisini tattığım anda
Masumca yüzüme baktığın anda
En mutlu insana döndürdün YAVRUM
Kayıt Tarihi : 17.5.2011 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yedi yıl sonra teşrif eden küçük meleğim Ömer YASİN'ime
Kimisi hain çıktı, beni vurdular
Ah ımı alanlar talan oldular
Dağıldı evleri duldu arkadaş
Begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (3)