Çocukluk bisikletim
Toz pembe bir hayaldi
Hayalimdeki bisikletin
Rengiyse mavi...
Bisiklete binerdim
Sürerdim düşlerimde
Uyanır inerdim ardından
Küserdim düşlerime
Ne çok istiyordum bir bisikletim olsun
Lakin olamazdı...
İmkansızdı biliyordum
Yine de
Çocukken bir ukteydi bende
Büyüyünce ilerde
Kocaman bir bisikletim olacaktı
Söz vermiştim kendime
Aklım ise mavi de...
Büyüdüm artık
Hayalim gerçek oldu
Boy boy bisikletler alabiliyordum
Renk renkti hatta
Benim rengim umuttu
Özlemle aldığım
Mavi bisikletim de oldu
Lakin çocukluğumu
Mavi bisiklet isteyen çocuğu
Artık bulamıyordum
Çünkü yoktu...
Bu yüzden midir ?
Nedendir bilmiyorum
Bisiklete binmekten
Bir de
Mavi renkten
Artık nefret ediyorum
Kayıt Tarihi : 18.12.2019 20:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!