Mavi Bir Nisan Şiiri - Selami Keskin

Koca bir şehirde çekilen yalnızlık
bitmeyen özlemler, hasretler
Ve buluşamamalar.

Gözlerine mavi bir Nisan saklamıştın
Bilmiyordun kalbim karşısında
Bir timsah tuhaf sesler çıkarıyordu.

Büyükşehirlerdeki özlemlerde büyük oluyor.

Ben seni, benimle yeniden doğan
Bir fidanın nefesinde arıyordum

Geceyi kurşuna dizen bir karanlıkta
Sesini bastıran uğultuyu gizliyordun
Güzelsin dedikçe
Kaçıyordun hayır değilim diye
Ey sen güzelim,
Habersizsen eğer güzelliğinden
Sürünün izlerine çık
Ve çoban kulübeleri yanında
Kuzularını otlat.

Seni bana götürüyor Başkent Ankara.

Atakulelerden, pençelerden bakıyorsun
Kolların uzuyor.
Kolların sümbül işlemeli.
Büyük bir şehirde
Satırlarıma dokunuyorsun.

Dipsiz derinliğinde eritirsin vakitleri
Düşme diyorum
Çığlık çığlık hayatın kıyısından
İplik iplik dökülme tenimden.

Üşenmeden yaprak sarıyorsun habire.
İşlemesin benliğimin üzerine yokluğun
Gel sessizce kapatayım
ardından kapıyı
Boşver yağmur dışarılarda yağsın
Oluklardan aksın sular.
Başkaları hayran kalsın yıldızların parıltısına
Loş ışıklı odalarda başbaşa kalsak
Coşkuyla sarsılsam
Gözlerine baksam yeter.
Biri varmış beni düşünen diyebileyim.,.

Uzaktan dağlar görünsün
Tepesindeki karlar varsın erimesin
Bulutlarda hissedelim kendimizi
Biliyorsun
Hiç zamanım olmadı mutlu olmaya.

Şiir yazmayı bıraktığım gün
Seni unuttuğum gün olacak...

.