Mavera Şiiri - Birdal Kazaz

Bu fani alemden her gelen göçmüş,
Dilleri lâl olmuş gözler perdeli,
Güller bahçesinde bülbüller susmuş,
Gönül hep tarumar, gülmez yüzleri...

Nerede dağları delen sevdalar,
Nerede çöllere düşen mecnunlar,
Aşk ile tutuşan gönüller nerde?
Nerede Eyyûb el-Ensarî, Yunuslar nerde?

Ne güzel devrandı, geçti o günler.
Hatırası bile bir ömre değer,
Sen, ben yoktu; birdi aşklar, emeller,
Ahh ettikçe maveradan ses verir ruhlar...