(biliyorum, şiir düz yazı gibi ve acemice.ama 30 yıl önce böyle yazardım.)
Öylesine geçerken evlerinin önünden,bana gülümsemişti.
İşte platonik aşkımız böyle başlamıştı,
Artık okul yolum değişmişti,düşüncelerim de...
Çocuk beynime,kirlenmemiş hislerime sorardım,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
