Ben acılarla büyüttüm yüreğimi
Ben hasretlerle,
Özlemlerle sevdim seni
Küçükken tebessümlerim vardı yüzümde
Büyüdükçe mutsuzluğa sattım hepsini
Yaşadıkça gördüm gerçeği
Acı çektikçe katılaşan,
Darbe yedikçe çırpınan
Hakaret edildikçe kabuğuna çekilen
Verdiği emeği karşılığını hüsranla alan
Hayatı seven ama yaşadıklarımı düşündükçe
Umutlarını yitiren,
Çaresizce acı çeken bir insan olur muydum?
Umutlar yok olmuş
Sevinçler silinmiş yüzlerden
İçten gülmüyor artık insanlar
Çaresizliğin verdiği şaşkınlık
Sarmış bedenlerini
Boyun eğmişler kaderlerine
Oysa ben isyan ettim her şeye,
Empoze edilen kadere
İnadına direndim umutsuzluğa
Baş kaldırdım,
Savaş aştım kahpeliğe
Ama bak şimdi
Acılarla büyütüyorum yüreğimi
Hasretlerle, özlemlerle seviyorum seni
Ve masum tebessümlerimi
Umutsuzluğa peşkeş çekiyorum
Direm direm satıyorum hepsini
30 / 06 / 2006 – 23.15
Hüzün YücelKayıt Tarihi : 5.7.2006 15:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!