Lübnan'a gözyaşlarım Şiiri - Hüzün Yücel

Yüreğim önce Filistin’le dağlandı
Her lokma boğazımda düğüm, düğüm
Genç, yaşlı, çocuk demeden
Gavur eller yıktı ocakları
Acımasızca bombalar, füzeler fırlattı
Mahpus damları mazlumla doldu şimdi
İşkenceler, aslan yürekli yiğitlere yapıldı
Prangalar da Filistin halkının boynuna takıldı
Geride sadece yetimler, öksüzler,
Gözü yaşlı analar, babalar kaldı
Bir de viran olmuş, hayalet bir ülke kaldı geride…
Vahşeti izlerken ben
Yüreğim dağlandı,
göz yaşlarım masumlar için aktı

Gavurun dölü bununla da yetinmedi
Aç gözlü İsrail bu kez tanklarını Lübnan’a çevirdi
Ardı ardına patlattı toplarını, tüfeklerini
Minik bedenlerin üzerine leblebi gibi
havadan bombalar yağdırdı.
Masumların feryatları,
gözyaşları görmezden gelindi,
yok sayıldı
Gavurun işgali, soykırımı ve
hunharca cinayetleri hız kesmeden sürerken
Dünya adeta kör ve sağır oldu.
“Dur” demedi, “Ne yapıyorsun” diye sormadı
Dünyanın süper güç de
Destekledi taşeronunu
Bu saldırıya “Terörle Mücadele” dedi
Gizlediler asıl hedeflerini,
açgözlülüklerini

Sizler susun,
sizler görmezden gelin
Ama unutmayın
Canavar ruhlu sadistler,
gavurun dölleri
Bir gün tarih sizi,
Sizin kurduğunuz mahkemede
“Savaş suçlusu” olarak yargılayacak,
“Soykırımcı” ilan edecek…

O zaman benim yanaklarımdan akan yaş,
Zaferin, ilahi adaletin gözyaşı olacak

08 / 08 / 2006 – 20.30 BOSTANCI