Masum Siluetin Şiiri - Muammer Gündüz

Masum siluetin, başkaldırıyor güne
Kederi okuyorum sürmeli gözlerinde
Konuşsam ruhunu haykıracaksın sanki yüzüme
Yüzünde asi çizgiler beliriyor sabırsızlandığında
Mimiklerinden şehvetin tutarsız telaşı dağılıyor
Kime inat ayaktasın seni tutan ne?
Mevsimleri yaşıyorum senin nefesinde
Yaradanın gecelerime gönderdiği yüklü bir bağışsın
Sen, tutkularımın soyut bakışlı ihtiraslarısın

Anlamlar, gerçeklerle; harp ediyor beynimde
Dünyana kabul et hayalimdeki sevgili
Hücrelerimi naklet narin bedenine
Benliğime yaşama ışığını gönder
Paralel gerçekliğimden sıyır at beni
Düzlemime güneş gibi doğman yeter
Sana gelirim, aramızdaki mesafe gerilim
Sen izbe yaşantımın aydınlık karanlığısın
Rüyalarımda kal, gerçeğimde istemem seni
Çünkü bu gerçek dondurur güneşimi

Uçurumlar var aramızda düşmem gerek
Belki sana ulaşmak; binlerce evren demek
Gecenin geçişini duyumsuyorum seninle
Sever gibi oluyorum hayatı
Kovuluşumu hissediyorum tatsız gerçeklerden
Ya da boğuluşumu metafizik görüntünde
Beni ıssız bırakma hayalimdeki sevgili
Karanlığımda böyle kal, ne olur gitme.