Sıcak ve kavurucu bir yaz gününde
Karşılaştık onunla kasabanın ortasında
Bir anda büyülendim bir müddet hareket edemedim
Tepedeki güneş kızgındı yakıyordu
Kimse bir şey yapamıyor sadece bakıyordu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta