Masum Çocuğum Ben Şiiri - Nurettin Aksoylu

Seher yeli tan alacalarına vurgun yüreğim
Kaç kez
Nefes aldın ki göğsümün üzerinde
Hıçkırık boğumlarında sindirirsin karanlık köşelere

Sürüngen
Yılan gibi toprağın üzerinde mi konakladın
Çıplak ve kirle yıkanmış ayaklarım
Hayatın nasırlı sancılarında
Şimdi
Dert yanarsın kader çiziklerinde alnıma

Masum çocuğum ben
Hayallerim vardı umutlarım vardı
Firdevs bahçelerinin yamaçlarında
Çiseleyen tutkularım

Suskunluğum
Çocukluğumda on üç yaşımda
Baharı tatmadan
Ne zaman yazıldı ki kış alnıma
Oyuncaklarım olmadan mı büyümek düştü bahtıma
Anne
Elini tutmadan mı balçık sıvandı avucuma
Anne
Göğsün nerede kokun nerede
Söyle anne
Bakmağa doyamadığım yüzün nerede

Güneş neden böyle yakıyor yeryüzünü
Gün doğarken
Geleceğime umutlarım karanlık mı olur böyle
Gelmişine geçmişine küfrettiğim zaman
Akreple yel kovanın önünde yaşam çalınır mı sen söyle

Çocuksu düşlerimin düş ülkeleri
Yaşanası anlarım
Okuduğum hikâyelerde koynumda saklı
Gurbet
Sol yanımın köşesinde ne kadarda acıklı
Zulüm
Sırtımızda sıvazlanan kırbaçlarını sesinde ağlamaklı
Kanlı gözlerimden
Damlayan yaşlarla atılan imzada bak nasılda nazlı

Suskun suskularım
Yılgın yılkı atlarının gözyaşlarının altında ıslanır

Ah
Yolunası saçlarım
Kınalar yakılırken yaralarıma
Kan terler avuçlarım
Hıçkırıklarım arasında nereye dökülür gözyaşlarım
Güneş doğarken güne
Nemli gözlerimde mi ısırır zamanı
Korkulu zamanlarımın
Karanlık anlarında mı yaşatır hayatı

Kara kalemim
Beyaz yapraklardan çekilirken
Yokluğunda sensizliğe yazıyorum anne
Ve sensizliğe anlatıyorum akan sularda
Kadınlığımın kadınsı duygularını
Yaşayamadığım yaşama korktuğum çocuksu duygularımı
Ve sana anlatıyorum anne kabrinin başında
Tanımadığım ve tanıyamadığım aşkı
Sen söyle anne
Şimdi sen söyle zamanın attığı tokat mı acı
Ya da bir elin attığı tokat mı?