Dünyaya nam salan derdini getirdi bana,
Tatsız tuzsuz yaşam örgüsü niçin hep bende,
Baktım ki düz beli bükülüp eğilmiş yana,
Birden bire bayıldım düştüm yere önünde,
Harcamış gam yolunda en tatlı gençliğini,
Gelirken yorgun düşmüş, ayakları tarumar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta