Loş ışığın gölgesinde umarsız bir karaltı.
Yaşanmış ve bitirilmiş ilişkinin verdiği huzursuzlukla bakışları pencerenin şeffaflığında ağlayan bir çift göz.
Neden böyle oldu diye sormaların geldiği son nokta.
Belki de pişmanlık…
Bütün her şey eskisi gibi olur mu acaba?
Acaba duyguların özünde saklanan hasret vuslatı getirir mi geriye?
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta