Masum aşkım Şiiri - Anıl Şen Pika Şair

Küçük bir köyde doğdum. Aşk nedir bilmezdim o yaşlarda henüz 11 yaşımdaydım. Bir sevdaya kapıldım. Ozamanlar aşk nedir bilmeyen bu kalbim. Sevdalandığım kızı görünce daha bir başka atıyordu. İçimdeki bu hissin tarifi yoktu. Sevdalana sevdalana ozamanlar muhtarın kızına sevdalanmıstık. Küçük bir köy olduğu için açılamadım konuşamadım onunla. Eski insanların kafa yapısını bilirsiniz. Bi kız bir erkek yanyana geldiğinde laf ederler. Bende bu yüzden gece bahçelerine gizlice girip su bidonlarını tankerlerini boşaltırdım ki ertesi gün kız çeşmeye gelsin bende onu gizli gizli seyredeyim. Birgün muhtar anlamış olacakki evinin bahçesine köpek koymus . yine bir gece girdiğim de köpek tarafından ısırıldım. O zaman yakalanmıstım. Vücudumda köpeğin hala izleri var ama asıl yara izleri kalbimde. Ve bir gün sevdiğim kıza daha açılamadan henüz kız 16 sına basmamısken evlendirildi. O gün benim için dünyanın en acı anıydı. Kalbime bu sefer bıçaklar saplanıyordu. Öyle bir acıydı ki bu annemi kaybettikten sonra ilkkez böyle bir acıyladaha karşılaşmıştım. Yüreğim daha fazla dayanamadı. Köy bana dar geldi. Her yerde onu görüyordum. Kafayı yeme noktasına geldim . sonunda dayanamayıp alıp basımı gitmek istedim. Gidersem unuturum sandım ama şuan, bile hala ben nereye gidersem o hala benle geliyordu. Bu acıdan asla kaçamadım. Unutamadığım çocukluk aşkımdı. Sonra Mecnun oldum. Aldım kağıdı elime başladım yazmaya.