Hayat maskeli balo olmuş bütünüyle,
Gerçek yüzler görmeyi özlüyor insan.
Baksam da çevreme son bir ümitle,
Maskenin altında bir yenisi görmek;
Tam bir hüsran.
Oysa ki ne gerek var farklı görünmeye,
Binbir zahmetle yine binbir kılığa bürünmeye.
İnsanlık sıfatını kaybedip,
Yolun sonunda çaresizce dövünmeye.
Aslında yalnızca kendini kandırır kişi.
Bilmelidir ki;
Göz yumulduğu kadar dosttur.
İnanıldığı kadar dürüst
Ve affedildiği kadar insandır insan.
(15.08.2011 Dedeman Şam)
Hüseyin BölükKayıt Tarihi : 16.8.2011 10:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!