Maskeli Dostlar Şiiri - Hüseyin Bölük

Hayat maskeli balo olmuş bütünüyle,
Gerçek yüzler görmeyi özlüyor insan.
Baksam da çevreme son bir ümitle,
Maskenin altında bir yenisi görmek;
Tam bir hüsran.

Oysa ki ne gerek var farklı görünmeye,
Binbir zahmetle yine binbir kılığa bürünmeye.
İnsanlık sıfatını kaybedip,
Yolun sonunda çaresizce dövünmeye.

Aslında yalnızca kendini kandırır kişi.
Bilmelidir ki;
Göz yumulduğu kadar dosttur.
İnanıldığı kadar dürüst
Ve affedildiği kadar insandır insan.

(15.08.2011 Dedeman Şam)