Gök kubbenin alt1nda yapayaln1z bir adam
Sanki ilk insan benim,sanki ben adem babam
Mah_er yeri dört yan1m inli cinli nefesler
Her bir kö_e ba_1nda beklerken ucubeler
Gece olur hep lahza,dosada gökte güne_
Avutmaz ki gönlümü ne dost,arkada_,ne e_
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta