Masalsız Çocuklar Şiiri - Sadi Atay

Evvel zamanda kaldı pembe deryalar,
Ve umut kokulu mavi goncalar,
Şimdi yukarıya akıyor ırmaklar,
Şimdi tepetaklak olmuş dağlar.
Yeryüzünde mayınlar,
Yeraltında uçurtmalar.
Ey! anası televizyon,
Babası sokak olan çocuklar.
Ey! kerevet hayaliyle yanıp tutuşan çocuklar,
Ne çare ki bu sefer göğe düştü elmalar.
Uyumuş uyanmaz ki iyi uykular,
Rüyalara dalmış tatlı rüyalar.
Size kaldı kötü uykular,
Size kaldı acı rüyalar.

11.10.1996