martıları fahişe eden bir savaş çığırtkanı 
tüm maviliği kızıla boyamak için bağırdı 
yalanın karakutusu daha bulunamadı 
hiçbir kafatası çığlık atmadı 
bileklerimiz intihara meyilli 
kör bir jilet kesecek onları şimdi
çırılçıplak kalan damarlarımızı 
birbirine bağlayalım diyorum 
savaş tanrıları kan kustu
kanserden muzdarip nefesleri ile 
ben ağzına kadar dolu bir silahım
fakat, tetik olmayacak birinin parmaklarına temas ediyor 
hissediyorum iliklerime kadar,bu sessizlik 
ardında, duyulmayacak çığlıklara gebe kaldı
anne al beni yeniden kasıklarına 
kentin tüm ana caddeleri beni çağırıyor 
beni doğururken rahminden akan kan 
şimdi yeryüzünden akan kanı lanetledi
lütfen anne artık babamın kasıklarına nota vermelisin
yoksa durmayacak çocuklardan akan kan 
müziğin sesi duyulmadı
hiçbir keman beni sana getirmeyecek 
gitmeliyiz anne gitmeliyiz 
yoksa güneşimiz ortadoğuda kaybolacak 
olağan bir günün,olağan dışı aşkları 
bir savaş meydanında regl oldu şimdi 
ve hiçbir anne gebe kalmadı
ölü çocukların düşüne 
öldür beni anne yoksa savaş meydanları 
çektiğin acının grev sözcüsü olacak 
ve hiçbir çocuk alamayacak düş hakkını 
düştüğü lağım çukurundan öldür beni 
yoksa yeryüzü esaretimizin son kalkanı
via vigilandum
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 15:55:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!