Martı Kardeş Şiiri - Turhan Bal

Kurşun renkli
akşamları düşünüyorum
martılar üşüşürken başıma
bahardan kalma
onbir şubat çarşamba
ben ise
beni hiç sormayın
bilmiyorum nereden kaldığımı

denize karşı oturmuşum
sol yanım Beşiktaş
sağ yanım Kabataş
soğutuyor yüreğimi
altımdaki iri taş

az ileride kırılmış Marmara
gazete üzerinde
ekmek peynir kırıntıları
kim bilir kimdi gelen
avunmak için buralara

boynunu kırıp
çarptı denize martı kkardeş
dedim
yine doğrulttun yevmiyeni
ben ise
beni hiç sorma
aylağıyım boşa geçen günlerin

ay
sondördünde bu gece
sürüyle geçen
martıların arasından
bana göz kırptı
gördüm.

hava soğumada
üşümüş altımda duran taş
düşlediğim akşamlardan biri olmakta
martı kardeş
artık ayaklan diyor
ve toparlanıyorum usuldan

çantama
Beşiktaş ve Kabataş’ı
yüreğime umutlu yaşı sığdırıp
olduğum yerden ayrılıyorum

korkma
yolum düşünce buralara
görüşürüz martı kardeş
unutma
daima galibi sensin
kurşun renkli akşamların.