Martı Şiiri - Ahmet Gümüştekin

Bir martının süzülüşünü izliyorum,
Asil,saf ve cesur bir şekilde.
Yerçekimiyle dalga geçercesine,
İnsanlıkla alay edercesine.

Sanki bana gösteri yapıyor,
Önümde dans ediyor,
Arkadaşları ise bu dansına eşlik ediyor.
Benim onu izlediğimi hissediyor,
Ama kaçmıyor.
Aksine daha bir coşkuyla dansına devam ediyor.

Uzun bir süre onu izliyorum,
Danslarını bitirdikten sonra.
Arkadaşlarıyla mutlu bir şekilde yuvasına dönüyor.