Tarihe kök salan koca çınarı,
Söküp yerine dikince birer kavak...
Kurutup tertemiz akan pınarı,
Açıp yerine bulanık birer savak...
Çoluk çocuk sarıp etrafı her yerde.
Tecrübe çoktan gitmiş, akılsa nerde?
Çare bulunmaz bu siyasi derde,
Bu hep böyledir! ne oyun, ne perde? ...
Marifet midir devletin kapısında,
Atın yerine eşekler bağlanır oldu!
Gurur ağır bastı insana yapısında,
Giden için sadece ağlanır oldu....
Devlet güçlü iken gücü yok oldu!
Hazır koltuğa oturan çok oldu...
Bu bir devirdir, böyle gelir geçer...
İnsandır, zoru bırakır kolayı seçer!
Ankara. 2000
Kayıt Tarihi : 25.6.2006 18:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!