Maria'nın Sızısı Şiiri - Kerem Kayar

Bir fırça
bir tuval
birkaç kırık düş.
Gözlerimde yalnızlık
ellerimde üşüş.
Kadınlar ağlamaz derler
oysa ben!
Bir sessiz adamın içine düştüm
derinden...
/
Raif bana bakarken
hiçbir şey söylemedi.
Ama o bakış
bin kelimeyi ezberledi.
Beni bir Madonna gibi
sevmedi sadece.
Kendini bende unuttu
bende sessizce...
/
-Oysa ben
kaçmayı iyi bilirim.
Yaklaşan her sevgiyi
dondurup silerim.
Ama onda bir başka türden
yalnızlık vardı.
Bir ömrü
usulca içime bıraktı...
/
Şimdi
bir resim gibi kaldım duvarda.
O adamla birlikte
donduk zamanın dışında.
Ve hâlâ
bazen rüyalarımda hissederim.
Bir adam sustu
ama içimde bağırdı derin...