Evvel zaman içinde Ali isminde bir genç varmış,
Önüne çıkan kişiyle kaynaşır, dostluk kurarmış.
Haddi hesabı yokmuş arkadaşlarının sayısının,
Hatta simasını dahi bir kez görmüş bazısının.
Eline geçen her şeyini bölüşür, paylaşırmış,
Sır saklamak mı, nerde… Düşünmez, bir bir anlatırmış.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta