Ölümün karanlık gölgesi bir gün düşer arkana,
Ensende soğuk nefesi, öylece donar kalırsın,
Girersin karanlığına, sensizlikle aç toprağın,
O seni yer bitirir, beni ise yalnızlığım…
Elbet alışırsın, yenik düşersin zamanla,
Karışırsın her şeyinle, istemesen de alışırsın,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta