Manisa-2-* Şiiri - Bayram Tunca

Tırmandım, Spil Dağının ta zirvesine
Büyülendim, tüm canlıların cilvesine
Hayran kaldım, yaylasının dokusuna
Çektim mis kokusunu ta ciğerlerime

Çıktım Tarzan gibi Seyir Tepesi’ne
Hele bir görseydiniz o namız atışımı
Heyecandan sanki kalbim duracaktı
Nereye baksam büyülüyordu adeta

Kuşbakışı seyrettim, Gediz Ovası’nı
Nasıl anlatayım o cennet bahçesini
Gündüzleri Güneş, geceleri Ay avize
Göye yükselen buhar benzer denize

Bereket fışkırıyor arazisinden adeta
Harmanlanmış koku yayılıyor etrafa
Bu kokuyu hissedenler, mest oluyor
Gediz Ovası’nı görenler, dost oluyor

Baktım, Manisa’nın Spil’e yaslanışına
Hayran kalmamak elde mi duruşuna
Başını yaslamış Spil’e tıpkı çocuk gibi
Spil de himaye ediyor ana/ baba gibi

Manisa büyüyor uslu bir çocuk gibi
Bundandır ekser emeklilerin tercihi
Bayram’a da sorulsa, onadır tercihi
Şair de hayrandır ona ekseriyet gibi

Gençlik anılarını onda yaşamak ister
Emeklilik hayallerini, bununla süsler
Hatta ebedi istiratgahını da onda düşler
Ya nasip diyerek bunu O’na havale eder

01.10.2002-01.10