Mancınıklı İlmihal Şiiri - Arif Şair

MANCINIKLI İLMİHAL

Ey âlemlerin Rabbi, ben çok seviyorum seni,
Ama bir türlü açılamıyorum.
Aklıma geldiğin zaman daralıyor göğsüm,
Nefessiz kalıyorum.
Rasyonel bir ilişkimiz olduğu yalanına
Kasten kanıyorum.
Korku ile sevgi birbirine girdi
İstiyorum antidepresan,
Belki dengelenir terazi,
Belki uyurum biraz,
Gayri vesselam.

Ey Leyla,
Ey sevgili,
Son kez öpüyorum seni.
Bakma bana öyle,
Hatırlatma tutamadığım sözleri.
Topladım birkaç karınca,
Dua edeceğiz sana
Kâbe’ye varınca.

Bir milyon tane huri,
Bir de isli viski istiyorum — tabii
Resûlullah’ın yanında,
Karınca kararınca.
Yolum feda olsun sana,
Yani tüm bu çaba
Samimi imanım için ağlıyorum,
İçin için.
O günler diyorum —
Dursa zaman,
Nimetlense seccadem,
Gayri vesselam.

Bunlar demek oluyor ki
Ben seni bıraktığım yerden
Allahu ekber.
Yani demek oluyor ki
Ben dağlarda keçiysem,
Sen Mekke’de gülsün.

Yani Rabbim,
Ya bu eller çay demler
Ya da sen öldürülürsün —