bekleme odası
ikizinden sıkılıyor ruh
camlara yazı yazma ihtiyaç
ve yollara mıhlanmış göz ve güz...
intihar mantosu
iklim normalleri nedir bilmez
yozlaşan muhabbet sokağı
ürkütüyor kurdu da kuş niyetli
paslanıyor dişleri
yaşamın kıyısız denizlerinde
bekleme odası
soğuk, ruhsuz ve neşesiz...
bir şahmeran ötüyor
uzak memlekette
sonra sur üfleniyor
külfetli kasvetle
bir kuş var dilimde
anılarda duvar süslemesi
yoksa tavus muydu?
neresinden baksan akıyor
bazen bulamaç gibi
kimi zaman sığ
arasıra derin...
gölgeleniyor gözlerim
aynaların anya kısmısına
güneş doğacak
ve bir duvar gölgesi
sultani üzümle bezeli
şaraptan ve aşktan geçtik
bağlandık çınara
hak eyliyor
hep güzel...
Kayıt Tarihi : 28.1.2008 20:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her zaman beklemeye vakit var gitmeyi erteleme...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!