Makama koşmadım çalıştım,
Ana kucağı gibi sana alıştım,
Kafamda dişliler döndü yatağımda,
İçimden bir şeyler kükredi her atağımda,
“Ne olursun biraz çalış.” dedirmedim,
Alarak istirahat işime hakkını yedirmedim.
“Koş! ” dedim kendime “Koş! ”
İyilik getirmez durmak boş.
Mantıkla yaklaştım amirin laflarına.
“Ya...! ” demeden çalıştım gaflarına.
Aldırmadım kötüye, katıldım iyilik saflarına.
17-03-1987 Top Fabrikası
Kayıt Tarihi : 18.12.2012 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Makina Kimyada otuzbir sene çalıştım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!