Mahzuni Şerif Şiirleri - Şair Mahzuni Şerif

Bir fakirin hatırını
Kıranın da babasını
Bizim köye katırını
Sürenin de babasını

Sahte mola sahte derviş

Gökte yıldız yerde ışık görülmez
Güneş doğup gündüz olduğu zaman
İnsanoğlu ara yerde sürünmez
Baş koyacak yastık bulduğu zaman

Çalışmadan yetim hakkını yeme

Ben bir ulu şehirim
Sevenlerim gezer beni
Okuyun ulu kitabı
Adem diye yazar beni

Ali can can Ali can can

Kahpe dünya doymadın
Beni de ye gel beni de.
Hangi cana kıymadın
Beni de ye gel beni de.

Pir Sultan düştü dara

Çıktım bir aynaya baktım
Benim benden haberim yok.
Bana bir insan diyorlar
Benim benden haberim yok.

Okuldan almaz nasihat

Avcı sakın vurdum sanma onu
Diri daha diri daha vallahi
Dert başımdan gider gelir
Diri daha diri daha vallahi

Yarem derin ellemeyesin

Ele geniş olan şu yalan dünya
Bilmem ki nedendir dar bana bana
Bize hücum etti cahil sürücü
Artık kesseler de kâr bana bana...

Kendimi bileli Hak'ka yaramam

Ağaçlan uzun kısa
O da biter kese kese
Geniş değildir herkese
Adaletsiz yalan dünya

Fil de canlı karınca da

Aramadı sormadılar beni
Kendime vermediler beni
Aha geldim gidiyorum ben
Dünyada görmediler beni

Bu diyar bizim diyar

Efendim bu hanım bu kerameti
Biri hancıdadır, biri yoldadır
Kolay kolay ağız tadı olmaz ki
Biri ağızdadır biri baldadır

Bir güzel açmıştır kamilin gülü