Mahpus Şiiri - Tolga Toprakçı

Dolmadı,dolmuyor,çilem dolmuyor.
Gece gün oluyor,güneş doğmuyor.
Kalemim yazıyor,dilim dönmüyor.

Dinmedi,dinmiyor,acım dinmiyor.
Mevsim güz oluyor,yaprak düşmüyor.
Kalemim yazıyor,sabrım gelmiyor.

Hep soğuk dört duvar,gözümden nemli.
Her nefeste tenim,içim üşüyor.
Koydukça başımı,taştan yastığa,
Sanki üzerime,karlar yağıyor.

Ne mazim var artık,ne de bugünüm,
Elimde kaderim,öyle kördüğüm.
En çetin,en hazin öyküsü gibi,
Her tarafı yarım,kalan ömrümün.