Dertliler koğuşu,gözükmüyor hiç gardiyan,
Ne kapalı,ne açık,mahkumu yok çağıran.
Dört mahkum yatar burada,ikisi müebbet,
Kurtulmak için yapıyorlar hesabı ebcet.
Bir masa,yarı çökük karyola,bir de çek yat,
Tüm sermaye odanın,sanki kurulmuş mezat.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta