Nefret ettin perçem adaylarından Hep şakaklarına kadar uzayan Ve nefret ettin uzanan geceden Çıkmaz sokaklarında hüküm süren Bilmem kaç sularında boğulurdum zamanda Nemli bulutlar yaklaşıyorken bakışlarna Yetimhane bahçesinde bi reşit gbıyım Adımlayan kendinden yaşlı çarpık taşları Hani kopup gelen bir ümit vardır en içten Kapıdaymışçasına onu bu dunyaya düşüren Bi suçluyumdur gökyüzünden mahrum Af çıksa da müebbette bir mahkum Valizi kadar anlamsız anılar Bakışları kadar kuru kalıplar Dondurduğum anlarda bir renksizlik Ve soğukları üşütüyor se(s,n) sizlik
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta