Bir kadın, ağlayarak anlatıyor kara bohçasını
Hangi çaresizlik içinde sarıyordu içine dumanını
Bir adam, kara ay düşmüş ömrüne
Hangi rengin dramında alıyor sahne
Bir kadın sırtını duvara yaslamış
Belli ki hayatı yeni kederlere atanmış
Bir adam mahcubiyetin edasında
Tutunduğu şey ise görünmeme çabasında
Bir çocuk elindeki şekerle etrafa gülümseyerek
Taşıdığı ağır kolyeyi farkına varacak büyüyerek
Kayıt Tarihi : 18.12.2025 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!