Mahir Başpınar Şiirleri - Şair Mahir Baş ...

Bütün sıkıntılar üst üste geldi
Aldığım nefesi veremez oldum
Bağlandı ellerim koynumda kaldı
Açıldı yaralar saramaz oldum.

Bağrım parçalandı içerim yandı

Gözlerime baka baka,
Vurma beni ne olursun.
Takatim yok yapma şaka,
Yorma beni ne olursun.

Kâh konuştum, kah lal oldum,

Anlamadım yıllar boyu
Ne ayaksın Koca Usta.
Değişmedi aynı huyu
Ne ayaksın Koca Usta.

Dıştan baksan oturaklı

Heybetiyle karşılarken Beydağ'ı
Ne hoş görünürsün göze Malatya
Çiçeğe bürünmüş bahçesi bağı
Sanki karlar yağmış düze Malatya.

Elbistan’dan yola çıkıp gelince

Çıkmazlara düşüp yol ortasında
Ellerin koynunda kalasın emi
Sıcak sahralarda çöl ortasında
Suya hasret kalıp solasın emi

Pervane eyledin döndürdün beni

Bir tarafın Avrupa, bir yanınsa Asya da
Kıtalar arasında, yol olursun İstanbul
Bir yanın kara deniz, bir yanınsa Marmara
Denizden denizlere, hol olursun İstanbul,
Hilal ile yıldıza al olursun İstanbul.

Bunca yıllar geçti boşa
Ne iş tuttun Kara Çavuş.
Aşa gittin koşa koşa
Löp löp yuttun Kara Çavuş.

Dolaşmadık il kalmadı

MESKEN TUTUM ELBİSTAN’I

Yıllar yılı buradayım
Mesken tuttum Elbistan’ı.
Dostlarla bir aradayım
Mesken tuttum Elbistan’ı.

Yine efkâr bastı ruhum daraldı,
Duvarlar üstüme yürüyor nazlım.
Ümidim tükendi, dert bana kaldı,
Bu yaşantı beni yoruyor nazlım.

Yaşadığım hayat sanki bilmece

Sert konuşsam darılırsın
Bir başkasın, nazlısın yar.
El değmeden kırılırsın
Bir başkasın, nazlısın yar.

Şair olur yazar olur