(2 Temmuz 1993 – Sivas)
Hoşgeldiniz…
Ama bu kapı dostlara değil,
Ateşe açılıyor!
Siz düşünceyle geldiniz,
Biz nefreti görmedik pusuda.
Elinizde kalem vardı,
Onların ellerinde kibrit…
Buyurun, dediler;
Oysa ağırlanmak için değil,
Yakılmak içindi bu davet.
Siz şiir okudunuz,
Onlar slogan attı.
Siz barışı konuştunuz,
Onlar “yakın la yakın” diye bağırdı…
Bu nasıl bir sofraydı ki
Yemek değil,
İnsan eti kızarttılar alevde!
Hoşgeldiniz dedik size,
Ama biz susuyorduk…
Sessizliğimiz, en büyük ihanetti!
Siz gittiniz,
Külleriniz kaldı.
Biz kaldık,
Utancımız kaldı!
Ve şimdi,
Sivas’ta bir otel yoktur artık:
Orası, yüzümüze her sabah tüküren
bir tarih aynasıdır!
Kayıt Tarihi : 4.7.2025 16:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!