Dağların altına karlar yağıyor,
Beyaz değil gardaş kömür karası,
Fırtına tipiyi rüzgar sağıyor,
Niye son bulmuyor maden yarası,
Kepçeyle toplayan böyük adamlar,
Kendini adamdan sayan madamlar,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
KÖMÜR KARASIDIR
Kömür karasıdır beyaz yüzleri
Karanlıkta görmez siyah gözleri.
Üçyüzbir işçiyi toprağa gömdük
Şehit dedik ağlatıyor bizleri…
- Tozkoparan/ İstanbul
İsmailoğlu mustafa YILMAZ - İstanbul
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta