Ahret: dünyânın ters yüzü...
Ölüm: hayâtın ters yüzü...
Emekleyip, orta yerde;
Sürdürürüz, ömrümüzü...
İşin sonunu bilerek;
Sanki, oyun oynar Felek...
Yazı / tura atmış gibi;
Madalyonu, döndürerek...
Oyundaki zamanı, biz;
Ömür süremiz, biliriz...
Birden, düşer, sabitleşir;
Mevtle, yüzyüze geliriz...
Feleğin bu oyununda;
Üstte kalan hep ahret'tir...
Bir de sorgu var, sonunda;
Muhakemesi de serttir...
Kayıt Tarihi : 26.7.2008 16:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!