Kulda bir şey yokmuş iş mabudta
İşte yalnızsın bir başına tabutta
Nerde kederine razı olduğun can
Nerde candan öte bildiğin insan
Yönünü ona çevir sade ona yönel
Kıymet bilmez ne ahbab ne de el
O seni bırakmasın diye çocuk ol
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta