Misafir gidersin, yolun nereye?
Gözün aç, semaya bak ta ibret al!
Yaşayandan kalan var mı geriye!
İzan kandilini yak ta; ibret al!
Dünyaya meyletme, senin olsa da!
Ben zaif kulunum hilkat ezelden
Ruhumu aydınlat nuru güzelden
Yalvarırım sana ihlâsı dilden
Ne olur Allah'ım imtihan etme
Yaratıp besleyen mabudum sensin
Dağ başını duman almış
Mehmet'im orada kalmış
Kimileri şehit olmuş
İşte gaziler geliyor
Düşman ile çatışmışlar
Kınamak yetersiz düşman çok zalim
Ağlamak sızlamak kalmaz mecalim
Dağılmış Müslüman ne olsun halim
Allah’ın emrinden cayanı gördüm
Evet, Filistin’de akıyor kanlar
Gülmem bu dünyada özüm ağlamış
Dostum zannettiğim ele kahrettim
Bir hasret var ciğerimi dağlamış
Mızrap dokunmayan tele kahrettim
Bir daha meyletmem dünya varına
Yaratandan vardı birtek dileğim
Nameler yazmaktan durdu bileğim
Velevki olsanda ilham meleğim
Ben seni unuttum arama beni
Coşkun sel gibiydi yoruldu gönlüm
Bu gün milletimin kalktığı gündür
Göz açıp dünyaya baktığı gündür
Mustafa Kemalin önderliğinde
Bütün tabuları yıktığı gündür
Bir an bile osun umudun kesme
Bu memleket bizim Uyan Gardaşım.
Ruhsuzlara bakıp özüne küsme
Bu memleket bizim Uyan Gardaşım.
Bu topraklar vatanın mı yurdun mu?
Birden bire gittin yalnız bıraktın
Halimi görmeye uzaktan baktın
Gözümden kayboldun su gibi aktın
Bekliyorum zaman geldi gel artık
Sevdiğim bir tanem kirpiğim kaşım
Senden ayrı kaldım canım
Gönlüm viran olmadan gel
Artık kalmıyor dermanım
Gözüm nuru solmadan gel
Günler geçti aylar oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!