Loş odamın penceresini açtım ardına kadar.
İmdat! ..Diye haykırmak geldi içimden,
Haykıramadım..
Mindere oturdum sonra,
Hırsımdan ağladım.
Aşkımız ne olacak,tek taraflı olursa diye düşünürken,
Nasılsın diye hatır soran sesin geldi kulağıma.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Ama her geminin bir limana, her limanında iskelesine bağlı görmekten mutlu göreceği bir gemiye geresinimi vardır ...
Şaşkınlık sonradan oluşur ve belki de mutluluk kaynaklıdır ...
Kutluyorum bu çok güzel çalışmanızı ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta