Lilya'ya Mektuplar II

Lilya'm
Sana bu satırlarımı
Düştüğüm aşk hapishanesinin pencereye nazır,
Küflü duvarlarının arasındaki ranzalı yatağımın
alt katında yazıyorum.
Sevgilim pencerenin burada çok önemi var,
Benimse gecem gündüzüm bir olmuş,
Güneş doğuyor mu,batıyor mu bilemiyorum.
Aşk Güneş'i yüreğimde olunca,
Gerçek Güneş'i göremez oldum.
Lilya'm bizi birazdan avlu iznine çıkaracaklar,
Volta atacağım adını sayıklayarak.
Yeni suçum yok,
Daha doğrusu başka suçum yok.
Sana aşık olmak dışında,
Hakimden iyi hal indirimi istemişler
Ama Lilya'm bu suçlarda işler farklı yürüyormuş,
İyi hal indirimi olmuyormuş ki,
Aksine sen iyi oldukça cezan uzuyormuş
sevgilim bu aşk işlerinde.
Senin gibi kötü olmak gerekiyormuş.
Ah Lilya ah!
468 fayanslı avlunun,
Bütün fayanslarında yemin etmişliğim var,
Bir gün bu hapishanenin duvarlarını,
Pimi çekilmeye hazır yüreğimde sakladığım bombayla yıkacağım.
Ne aşk kalacak, ne hapishanede,
Umut fakirin ekmeği gülüm.
Önce umutları öldürmeli,
Hapishane kolay.
İşte umutlar kolay kolay ölmüyor,
Söz konusu sen olunca Lilya'm.
Ateş parçam,yürek yangınım.
Avlunun orta yerinde
Kafamı kaldırıp gökyüzüne bakmak sensiz ne kadar zor bu duvarlar arasında,
Oysa bir martının kanatlarından çaldığım çok şey vardı,
benim bu hayatta.
Senin benden çaldıklarındı onlar
Lilya'm.
Bak gözlerime kaç makber göreceksin,
Kaç dikili mermer taş.
Çoğu ölmüş bir çoğuda yaşarken ölmüş gözlerimin içine baka baka.
Ben alışığım korkma,
Yarınsız yaşamaya,
Korkma acıt canımı istediğin yerden,
Yanmaz ki.
İnsan sarrafı olmuşum artık,
Her gelenin mezarını önceden hazırlıyorum artık.
Aşk sana kaldı Lilya'm,
Aşk sana, kahır bana kaldı.
Yangınım Lilya'm.

Mine Yılmaz Sevinç
04.Eylül.2022
14:40