Leyla Gür Şiirleri - Şair Leyla Gür

bir döngüdeyiz….
zaman;
‘yapacak çok şey var’ kadar kısa
‘sabretmeyi ‘öğretecek kadar uzun….
Düş’ün;

Hazin bir bulut gizlidir
Eski yaraları kapanmayanın
Gözlerinde
Ayazda , sicak rüzgarda sızlar da
Sızlar
/ Anlar kendinedir her olan/

SEVİ
ilk kere suya yazı yazmıştım
daha tadı değişmeden - çok önceden-
uzak ülkelerden getirmişti Simurglar
kanatları heves tozcukları simli
çam dalı mıydı belki de servidendi

Neden şiirde kaldım şiiri sevdim
Oyalandım...tutundum
İyi bir arkadaştır;uyumlu
söylenecek en uzun cümleyi

ŞİİRE BAŞLADIĞIMIN ŞİİRİDİR-
Ben böyle bir kez daha doğmuştum.
Doğmuştum,
ağacındaki elmayı çekirdeğine
İliştirirken.
Hazan bahçıvanı rüzgar,

-SİYAH-
yıldızlardan süzülüp de tüm renklerin aksine
asilliği geçmiştendir
asiliği gerçekler
sabırla topladı demetledi
yıllarla

siz güldügunüzde kuzum
dünyanın en uzak köşesinde,
mesela kutupta
beyaz bir 'ayı kardeş' toplar
pembe gülleri
bir Afrikalı çocuk nefis

SIZI
Zamanla tükense de ömrün onca yılı
Közlenmiş bir ateştir çöreklenmiş o sızı…..
Bazen bir kelime ,bazen kayıp bir zaman
Sevda kimine göre , yolları yaprak hazan ….
Her neyse o , sessizce ardın sıra peş

SOKAKLAR

Yaşadığı şehir evi ise insanın
Tanığıdır; hayatın odası olmuş sokaklar…
ki, bilen bilir
yalnızlığın şarkısı; çocuklukta bestelenir

Sustuğumda bazen uzak bir şehrimin sesiz yeşil naif bir köyünde, köklerini temiz hayat kaynağı derede dinlendiren bir köknar ağacı yaprağını hediye eder su katılmamış suya ve alır onu başımın üstünde yerleştiririm bir düzene…. Sustuğumda bazen iyilik dolu bir ülkemin hiç çocuk ölmeyen öldürülmeyen bir metropolunde ağız dolusu ‘kurban olduğum’ bebek gülüşünü alır yerleştiririm parmaklarımın ucuna…bazen sustuğumda mutlulukta kaybolmuş evrenin bir köşesinde derin çok derinden gelen umut cümlelerini alırda gözlerimde kurar yansıtırım ay gezmelerinde ….ve tutar suskunluk bırakmaz ağırlığını ‘ değiştiremeyeceğini kabulleneceksin’ sızısında…….