Gecenin dehlizinde yaralı kırlangıçlar var.
Her biri kanadından vurulmuş.
Her biri için köşe de can pazarı kurulmuş.
Kırlangıçları yaralayan avcı,
Acımasız vicdandan bir başkası olamaz.
Umudunu yitirmiş bir kuş sürüsü,
Mutsuzluğunu yükler günah gibi omuzlarına.
Cehennemi yaşar...
Eteğinde çiçek bitmemiş dağların.
Gece mi karanlık yoksa kalpler mi seçemiyorum.
Ben bir vicdan tanıyorum.
Sızlamayan, kasvetli bir zindan.
Candan edilmiş bir an.
Ve dahi budur insanı yaralayan.
Dar ağacı kurulmuş insaflar,
Dara düşmüş insanlarla dolu.
Günahlarına kefaret arayan bir çift göz...
Kefrinden habersiz beklerken ölümü, Ensesinde Azrail'in nefesi, İçini ürperten bir soluğa dönüştü.
İşte geldik kapısına yüzleşmenin
Yüz yüzle, yüz yüze gelmenin...
Kayıt Tarihi : 15.5.2025 19:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!