Leş Şiiri - Kürşat Uçar

kargalar uçuyordu
kalan leşimin üzerinde
akbabalardan önce
soğuk bir kargaşanın eşiğinde
açtığım
her yeni sayfa
karalıydı
kar kalınlığı hat safhadaydı
kıta sahanlığı düşük denizler üzerinde
kara parçalarını daha bir parçalamaktı ya her şey...
olmayan birini özlüyor
sevişiyordum ruhlarla
aura dolu kalabaca bir sokak yalnızlığının ortasında
tüten
sigara dumanınca
yükselmek isli akşamlara
kurulan bir saattir
mozart türküleriyle uyandıran
hep
geç yatan
bedenleri...