Leş Şiiri - Barış Aluk

Kendi gölgesinden korkar günahkâr
Zebaniye sarılır can korkusuna
...................şeytana satar ruhunu...

Kapatın,
kapatın sıkı sıkı pencerelerinizi
çıkmayın sakın kokuşmuş yılan deliklerinizden
gün değmesin günahkâr tenlerinize.

Kaçabilir misiniz
bu taşı toprağı eriten ateşten...

Duy beni,
ey kartalın uçtuğu göklere
.............leş kargasını yaratan tanrım
şüphe olmaz hikmetinden.

Şükürler olsun sana
yoksa
nasıl bilecektim verdiğin erdemi
görmeseydim eğer
tırnağından kan damlayan kargayı
cehennem çığlığı içinde
bu kokuşmuş leşin üstünde...

Sanadır duâm;
düşürme topraktan aldığım bedenimi
bu leş kargaları, bu akbaba sürüsüne...

Tanrım...
nasip etme bu çakal sürüsüyle
aynı sofradan ekmek yemeyi...

Ruhlarını bir fani güne
şeytana satmış bu günahkâr kullarını
affet mahşer günü...

(22.03.2006) Beyoğlu