Lazım Şiiri - Uğur Musab Şahin

Ne namım, ne şanım, boş sandığım.
İyi mi kötü mü bilmem, saygınlığım.
Halk için mi, hak için mi bu varlığım?
Ben olmuşum olmamışım, fark etmez.
2025

Ödünü koparmak değildir,
Kökünü koparmak arzum..
Soyunu eleştirmek niyedir?
Huyunu değiştirmek lazım..
2025

Kimi de yürekte arar.
Şahdamarından yakın,
O her an, her yerde var.
2025

Gülü susuzluğu öldürür,
Bülbülü, gülün suskunluğu,
Dikenler bülbüle örtüdür,
Bülbülün o uykusuzluğu..
2025

Kalbimizde kimse fazla değil aslında,
Ya kahkaha veya yasımızda yanımızda,
Kimi uzağımızdadır, kimi yakınımızda
Onlarda benim gibi fani, çekip gidecek.
2025

Haşmetli olsa da melek,
Sevimli şeytandan evladır.
“Ateşle, nura aynı” demek,
Akıl tutulmasıdır.
2025

Eldeki bir kuşa bakarız,
Daldaki kuşların yerine.
Yinede ağaca taş atarız,
Belki vurur diye birine.
2025

“Nerde o eski bayramlar” derler.
Oysa bayramlar hep aynı bayram.
O zaman biz aynı değildik beyler,
Şimdi daha çok elbisen ve paran,
2025

Övmekte, sövmekte kolay,
Sevmek, vermek cesaret ister.
Övmek; ilminden öteyse vay,
O kişi içinde şeytanı besler.
2025

Kalacaksan yerini,
Gideceksen yolunu bil
Zorla alma gelini,
Yoksa lal olur dil…
2025

Ben sevgide, sen de aşkta yoksun.
Sabırdan ve güvenden yoksunsun.
Allah bizi senin gibilerden korusun,
Yokluğun, varlığından daha güzel.
2025