Napoli’de rastladım Halldór Laxness’e. Tuhafıma gitti,
çünkü aynı yılın ilkbaharında ölmüştü. Hoşnutlukla
gülümsüyordu yeni kırpılmış bıyıkları altında ve hızla
geçip gitti geniş salonu, Garibaldi Meydanı yakınlarında
beyaz masa örtülü gösterişsiz bir lokantada.
Sağlıklı görünüyordu, açık renk pantolon
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin