Gecenin koynunda suskun bir iz var,
Gölgesi yok onun; ay bile saklar.
Adımları sessiz, nefesi duman,
Bir âlem geçer ki akıl karışır.
Geceyi yırtarken yıldızdan sancı,
Açıldı göklerin yedinci halkı.
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta