Lalezar Şiiri - Dağlar Özügüç

Muhabbet bir taze lütuftur umudu daim olana
Kim ne diyebilir? Sevgisini yüreğinde saklayana
Ama olanlar sadece kader ile biraz zor izah edilir
Kötüler bir kelebeği bile kısa ömründen edebilir
Topladım umudun renklerini yıllarca bıkıp usanmadan
Geldim tıkandım aşamadım ömrün son kertesinden
Atsanda beni talihin en sessiz kör karanlıklarına
Baktığın her aynada gördüğün aynı zalim olacak
Hayalindeki o tanıdık simadan
Düşlerine dokunan bir tek gülüşüm kalacak
Bahardan dönen her çiçek tohumundan
Geriye kalan boynu bükük bir hüsran olur
Sen güldüğünde dünya durur
Sıcak gülüşünle mevsimler ısınır
Gülün mevsimi gelir nevbahar olur
Kokulu lalezarlar renklendirir her yanı
Akşamlarda nağmeler susar bülbül konuşur