Lal'ım Şiiri - Nafiz Faik Erbaş

İçimde uykusuz bir gece büyüyor
Gözlerimden bir yıldız süzülüyor yavaşça
Yüreğim devrik umutların lal gecesi
Ağzım konuşmalara ahraz bir mahkum

Dilimde bir küfür gibi büyüyor gerçekler
Ama dudaklarım sürgün
Sözlerim bir cellatın ipi kadar hain
Boğuyor boğazımda her haykırışı

Oysa duygularım bir çocuk kadar saf
İnanır her ilkbahara
Ama ellerim kelepçeli şu karanlık oyuna
Gönlümün gecesine vurulmuş prangalar

Bir ağacın gölgesiyim, dallarında fırtına
Her kopan dal bir söz keskinliğinde
Köklerim sızlar toprak altında
Ve rüzgar süpürür götürür çaresizliğimi