Lahit Şiiri - Tacettin Kızılboğa

Lahit-I***

gözler süreyya kokar
çöker hüzün dilsiz gecelere
kıbleye yönelir vechim
eller semaya bakar
okunur meczubun duası kalplere

ufukta alevlenmiş muştular
dağlar nisyana sebep
iki nehrin suları
rekabet eder gamzelerimde
yabancı bir yalnızlık buruşur içimde

binbir serangeçtiden geçerim
yakar gölgemi dalkavuklar, tiynetsizce
bütün ağaran saçlarım
bir bir dökülür başımdan
murat kurur gözlerimde can çekişir nehir

uzak bir kentin sürgünündeğim
göçebe kırlangıç gibi
hangi dala konduysam
kör kurşunlar ıslık çaldı başımda

başucuna dikilmiş yorgun murat
ayaklarında puslu dalyan
kucağını açmış bekler isimsiz bir lahit

TajdinK. 2019 Ankara

Lahit-II*** …

öylece sustum
direndim
köpürdü dilimde kelimeler
ürperen kalbimi astılar burçlara
soğuk duvarlarda, dargın vakitlerde
titredim
üşüdüm
dondu kirpiklerim
savurdu rüzgar hurufat tozlarını
gözlerime

yürüdüm rıhtımdan dalgalara
darp ediyordu üflenen rüzgar
çıt yok
harap düşmüş bir gül
hevenk dövüyor başımda
düşlerimde koca boşluk

suskunluk tehditkar bakıyor kelimelere
mim mor renginde
istemsiz yağmurlar düşer gecelerime
hangi sabah günaydınlar
bilemiyorum

can sıkıcı ömür
tüketiyor nefesimi böğrümde
hayat beni mi deniyor, ne.

her gece niyaza durur kalbim
bahçemde göveren figanlar yankılanır
ıssız toprağa gömülür sükun.

nerede umutları doğuran şuh
kurtarın bu hengameden
yoksa
lahite bir can düşer.

TajdinK. 23.03.2020 Ankara